Sveiki! Hier weer een update vanuit de sneeuw (met nieuw, crappy internet). Zoals de titel van deze blog al doet vermoeden vierden we afgelopen week het vijftigjarig jubileum van Bauskas BJC, at ik de beste pizza ooit, vierde ik Sinterklaas en kreeg ik pianoles. Een goed gevuld weekje – aiziet!
[307] Piektdiena 2. decembris // Vrijdag 2 december
Vandaag bestond Bauskas BJC vijftig jaar en was het de hele dag feest. Nu heb ik weinig (lees: niks) met het BJC of met mijn collega’s, dus liet ik alle onzin aan mij voorbij gaan en heb ik me de hele dag beziggehouden met het voorbereiden van mijn Sinterklaasfeest, dat op 5 december zou plaatsvinden. Ik ben ’s avonds nog wel naar het verplichte jubileumconcert gegaan, maar dat was ook geen succes. Eerst mocht ik niet bij de andere werknemers zitten en vervolgens mocht ik niet in de zaal zitten, omdat alle stoelen gereserveerd waren. Waarom moest ik eigenlijk perse aanwezig zijn?
Uiteindelijk ben ik toch op het balkon beland met de andere werknemers en hebben we samen het concert bekeken. Het was best ok, met een hoop Letse volksdansjes en vals gezongen liedjes. De kinderen bakten er weinig van. Na het concert ging ik naar het winkelcentrum, om boodschappen te doen en om medicijnen voor Renaud te halen, want die was ziek. Helaas sprak de mevrouw in de apotheek geen Engels, dus daar stond ik dan naar m’n buik te wijzen, “au, au” te roepen en braakbewegingen te maken. Ze begreep me gelukkig prima. Weer thuis aangekomen heb ik de patient gevoed en ben ik pepernoten gaan bakken. Daarna heb ik tot diep in de nacht schoencadeautjes voor maandag voorbereid. Laat de goede Sint maar komen.
[308] Sestdiena 3. decembris // Zaterdag 3 december
Na een rustige ochtend (ik sliep) ben ik bepakt en bezakt naar het BJC gelopen, om de papieren schoentjes van de kinderen te vullen met snoep, koek en mandarijnen. Het was een barre tocht en ik sleepte mijn boodschappentassen door een dik pak sneeuw. Mijn armen huilden. In het BJC trof ik meer dan zeventig schoentjes aan, welke ik allemaal heb gevuld. Daarna heb ik de bus naar Riga gepakt, om vanaf daar met de trein naar Rēzekne te gaan, voor Karolina’s verjaardag. Weer even zes uur in het OV: ik kan denk ik beter in de bus gaan wonen.
Het was een gezellig feestje bij Karo thuis, met een leuke groep EVS-ers en Erasmus-studenten. Na een paar drankjes bleek onze Hongaarse vriend Csaba ineens vloeiend Nederlands te spreken. Ik had hem wel vaker gezien, maar nooit geweten dat hij “de Nederlandse taal van zijn moeke had geleerd”. Magische avond. Ook hadden Karo en Camilla zich weer uitgesloofd in de keuken en kregen wij de lekkerste hapjes. Het is altijd een feest om in Rēzekne te zijn. 😉
[309] Svētdiena 4. decembris // Zondag 4 december
Een creatief dagje in Rēzekne: we hebben raamhangers voor de kerstmarkt geknutseld en kerstkaarten gemaakt voor het Rode Kruis. Vandaag was Karo echt jarig en om dat te vieren had Camilla ’s avonds echt Italiaanse pizza’s gemaakt, naar een recept van la Mama. Om het extra feestelijk te maken hadden we verjaardagskaarsjes in de pizza gestoken, zodat Karo toch een soort taart had. Leuk idee, maar de pizza was natuurlijk veel te heet, dus smolten de kaarsjes en bevatte ons diner ineens een extra ingrediënt. Maakt niet uit – het smaakte alsnog goddelijk.
[310] Pirmdiena 5. decembris // Maandag 5 december
Helaas moest ik vandaag weer aan het werk, dus om 04:00 uur zat ik alweer in de bus, om vervolgens de rest van de ochtend onderweg te zijn. Na een paar dutjes en een paar keer overstappen, kwam ik tegen de middag weer aan in Bauska. Ik was zo suf dat ik vergat om bij de halte bij het jeugdcentrum uit te stappen, dus ben ik eerst maar naar huis gegaan. Daarna ben ik naar het werk gelopen om mijn Sinterklaasfeest voor te bereiden. Aangekomen in het BJC zaten helaas alle deuren weer op slot en was er niemand aanwezig. Erg motiverend. Gelukkig hoefde ik maar een uur te wachten tot Mārtiņš in het pand verscheen en ik naar boven kon. Tijd om voor te bereiden en de ruimte te versieren had ik toen niet meer, want het eerste kind stond al klaar.
Uiteindelijk is alles toch nog goed gekomen, had ik een leuk groepje meisjes en hebben we Zwarte Pieten-mutsen geknutseld, elkaar zwart geschminkt (ik moest er ook aan geloven), Sinterklaasliedjes gezongen (ik dan – sorry, kinderen) en spelletjes gespeeld. Het was een leuke middag! Eén van de meisjes had in haar duim geniet en een ander viel van de trap, maar we zijn er allemaal levend vanaf gekomen. Dag, Sinterklaasje.
[311] Otrdiena 6. decembris // Dinsdag 6 december
Vandaag had ik weer een Lomography-workshop, maar die ging niet door, want er kwam niemand. Dat was dus een korte en nutteloze werkdag. Gelukkig had ik nu wel mooi de tijd om aan m’n blog te werken, want ik had nog wat in te halen. Renaud had twee vrienden uit Frankrijk op bezoek, en ’s avonds hebben we samen met hen en Juris gekookt, gegeten, gedronken en de nieuwe brug in Bauska bezocht. Een gezellig avondje. 
[312] Trešdiena 7. decembris // Woensdag 7 december
Voor vandaag stond er helemaal niks op de planning, maar ik ging toch maar even naar het werk, omdat… Tja, waarom eigenlijk? Omdat ik er werk, denk ik. Ik heb mijn administratie gedaan en ik ben aan de planning van m’n laatste weken in Bauska begonnen. Daarna kreeg ik een spontane pianoles van Kaspars (kennen jullie hem nog? De jongen waarmee ik altijd Novuss speelde in de zomervakantie). Sinds kort staat er een keyboard in het kantoor van Madara, en Kaspars heeft mij het nummer River Flows In You geleerd. Ik vind het zelf al prachtig klinken als ik het speel. Madara is iets minder blij, maar boeiend. Ik blijf lekker oefenen.
[313] Ceturtdiena 8. decembris // Donderdag 8 december
Na een ochtendje slapen en series kijken ging ik naar het BJC, want ik had een illustratieworkshop. De weg van m’n appartement naar het jeugdcentrum wordt met de dag spannender om te lopen. Eerst lag er alleen sneeuw, maar nu dat een paar keer bestrooid, gesmolten en weer bevroren is, is heel Bauska een soort modderig, glibberig ijsdorp geworden. Met heuvels. De weg naar m’n werk is dus eigenlijk een soort drie kilometer lange skischans.
Aangekomen in het BJC bleek al snel dat er niemand voor m’n workshop was komen opdagen, dus die ging weer niet door. Tot mijn spijt ontdekte ik ook dat het keyboard verdwenen was. Mijn vreugde in Bauska is ook altijd maar van korte duur.
Achja, tijd voor eten! Tiksimies vēlāk! xx
Hoi, druk weekie 8ter de rug zeg! Maar wat ziet het er leuk uit, al die schoentjes
hoe hebben de kinderen het Sint feest ervaren? Daar ben ik nog wel benieuwd naar. Je schrijft iid wel dat het een leuke middag was, afgezien van een ,geniet, meisje en een val van de trap, maar ik wil meer weten, horen, zien??? Nu voorbereiden op de kerst? Dat kennen ze daar toch wel? De foto van de kaasrsjespizza geeft wel een kerstgevoel iig 😉 Wij zijn ook al een beetje in de kerstsfeer, alleen ons kerstkind ontbreekt nog……
Fijn weekend, en tot horens! Dikke kus van mam XXX