Filmpremière, mooie luchten en naar Cēsis

Labvakar! We zijn alweer tien weken en tien blogs verder en het is alweer maandag; de hoogste tijd voor een update! Ik heb er van het weekend geen tijd voor gehad, want ik had het weer veel te druk met leuke dingen doen. En het is natuurlijk ook veel leuker om dingen te doen, dan er over te schrijven. 😉

In mijn laatste blog schreef ik dat ik me plotseling gelukkig voelde in Letland en ik moet zeggen dat dit gevoel niet meer weggegaan is. Natuurlijk zijn er de mindere momenten, maar zelfs die zou ik niet willen missen. Ik ben waar ik moet zijn. Ik hou van Letland in de lente: overal ruikt het naar gras, dennen en vuur en het is heerlijk. En dat Letland mooi is hoef ik jullie vast niet meer te vertellen.

Ook schreef ik vorige week over het project, of eigenlijk meer het ontbreken ervan. Inmiddels ben ik dit aan het oplossen door met andere bedrijven en organisaties te werken, zoals met BM Studio. Er zijn daar een aantal jongeren die graag Photoshop en Illustrator willen leren en ik geef volgende week de eerste minicursus. En daaruit kunnen weer nieuwe workshops en mooie dingen ontstaan. Sowieso pak ik nu gewoon elke kans op werk met beide handen aan. Dus bedankt voor jullie reacties, maar geen zorgen: het project gaat gewoon door en ik blijf lekker hier.

De afgelopen werkweek was eigenlijk absoluut niet spannend, maar in het weekend ben ik weer gaan reizen binnen Letland en heb ik veel moois gezien. Maar dat lezen en zien jullie verderop wel weer; veel plezier!

[65] Pirmdiena 4. aprīlis // Maandag 4 april
Na mijn blognacht was ik goed moe, dus vandaag had ik lekker uitgeslapen. De werkdag begint voor ons meestal toch pas om 13:00 uur, dus ik heb ook geen reden om vroeg op te staan. Nadat we onze was hadden weggebracht zijn we naar het BJC te gaan. Daar hebben we Kārlis geëntertaind en heb ik een intro gemaakt voor de Vecsaule-film “No skolas sākas ceļš”. Dmitrijs wilde de film ook op dvd uitbrengen, dus ben ik ook begonnen aan een ontwerp voor een dvd-hoes.

[66] Otrdiena 5. aprīlis // Dinsdag 5 april
Toen ik wakker werd was Renaud al weg; hij was de werkdag blijkbaar al om 08:00 uur begonnen om samen met Mark aan de Youth Forum-film te werken. Het is een leuk filmpje geworden. Hij staat nog niet online, maar als dat wel zo is dan zal ik een linkje plaatsen.

Aangekomen in het BJC ben ik verder gegaan met mijn ontwerp voor de dvd en hoes van de Vecsaule-film. Daarna hadden we een spontaan ingeplande Letse les met Solvita, waarin zij ook als vertaler zou fungeren in een gesprek met Benita. We hebben van alles over Lets Pasen geleerd; een beetje laat, maar goed. Ik weet nu in ieder geval hoe ik in het Lets kan zeggen dat ik met eieren gerold heb. Je weet maar nooit wanneer het van pas komt.

Benita was veel te laat, dus we hadden amper vijf minuten om alles te bespreken. We hebben afgesproken dat ze met Juris langskomt in ons appartement en dat we dan verder praten. Ze heeft nu in ieder geval ons klachtenlijstje (ik denk al de vijfde), dus wie weet doet ze er nog iets mee. Na dit korte gesprekje gaf Renaud Franse les en ik zou hier eigenlijk bij zijn, maar ik ben toch maar beneden gebleven om wat werk af te maken. Natuurlijk kwam hier weer weinig van terecht, want het was veel te rumoerig, dus ben ik maar met Juris gaan praten. We hebben hier ook allemaal zo’n drukke baan. 😉

[67] Trešdiena 6. aprīlis // Woensdag 6 april
Eindelijk werd ik vandaag op een wat normalere tijd wakker. Ik heb ik mijn ochtend nuttig besteed en een grote berg wasgoed weggewerkt, op de hand. Ik heb respect voor de oma’s voor wie dit vroeger normaal was, want het duurt echt uren en uren. Gelukkig hadden de wasdames mijn sokken en handdoeken al voor me gewassen en gedroogd, dus dat scheelde weer een beetje.

In het BJC heb ik met Kārlis een film over Bauska gekeken, maar ik denk dat de ondertiteling niet helemaal klopte. Ik zal niet in detail treden, maar het was niet voor kinderoogjes bestemd. Daarna heb ik een beetje geprobeerd te werken, maar ik werd weer veel te veel afgeleid door de aanwezige jongeren. Ik snap niet hoe Renārs in dit kantoor kan werken (ik heb het hem een keer gevraagd en hij snapt het zelf ook niet). Gelukkig had Juris nog een plekje vrij aan zijn bureau, al is in de gang werken ook niet ideaal. Van werken kwam dus weer weinig terecht, maar het was wel gezellig.

[68] Ceturtdiena 7. aprīlis // Donderdag 7 april
Vanochtend hadden Juris en Renaud me meegevraagd om te gaan hardlopen, maar gezien hun fantastische conditie en het ontbreken van de mijne, leek dat me niet zo’n goed idee. En het was maar goed dat ik geweigerd had, want ze kwamen na anderhalf uur pas weer terug. Als een goede huisgenoot kookte ik wat eten en gingen we daarna naar het jeugdcentrum. Aangekomen in het BJC hebben we Novuss gespeeld en een beetje gewerkt, maar niet echt. Kārlis had een Letse les voor Renaud en mij voorbereid, dus daar moesten we maar aan geloven. Hij had het hele bord volgeschreven met woorden en vertalingen (ik begreep het Lets vaak nog beter dan zijn Engels) en hij was zo trots dat hij ons iets kon leren.

Na deze bijzondere les probeerde ik nog wat werk te af te maken, maar ik kon me niet concentreren, dus ging ik maar naar huis. Kārlis liep met me mee (natuurlijk) en vroeg of ik met hem naar het kasteel wilde gaan. Hij kon bijna niet geloven dat ik daarmee instemde en hij was zo blij en vond alles prachtig. We liepen langs de rivieren en Kalis rende rond als een enthousiaste jonge hond en vertelde gepassioneerd over Bauska. Volgende maand verhuist hij naar Ierland om bij de vriend van zijn moeder te gaan wonen en dat vindt hij verschrikkelijk. Zo sneu.

Het begon heel hard te regenen, dus heb ik het verloren jong maar mee naar huis genomen. Renaud had een soort Franse suikerbroodjes gebakken, dus we vielen met onze neus in de boter. Ik had Kārlis een Delfts blauw spaarvarkentje gegeven (zonder stopje) en Renaud had er centen in gedaan. Dat kind kon zich dus weer een uur vermaken met alle muntjes eruit proberen te krijgen. Daarna ging hij helemaal gelukkig naar Rimi om een brood te kopen van zijn nieuwe geld.

[69] Piektdiena 8. aprīlis // Vrijdag 8 april
Renaud was nog steeds in de bakkersstemming en had crêpes gemaakt voor het ontbijt. (“Put back your budget cereal; I make le crêpe!”) Na dit smakelijke begin van de dag ging ik langs het postkantoor om een pakje op te halen en ben ik naar het jeugdcentrum gegaan.

In het BJC heb ik Novuss gespeeld met Andris en een beetje gewerkt, terwijl Kārlis bloemen knutselde om ons lelijke appartement te decoreren. We hadden Renārs al drie dagen niet gezien of gesproken, maar vandaag gaf hij zowaar een teken van leven en belde hij me. Hij zei dinsdagavond al dat hij misschien naar een training moest en dat hij wel zou bellen, maar ik had niet verwacht dat dat drie dagen later zou zijn. Nou ja, we wisten nu in ieder geval waar hij was en we konden de planning voor de volgende week bespreken.

Om 17:00 uur was het tijd voor de première van No skolas sākas ceļš. Samen met Kārlis ging ik naar Bauska’s Dome (die niet rond was) om de film voor de zoveelste keer te bekijken, maar nu officieel. Inmiddels wist ik wel een beetje wat er globaal in het Lets gezegd werd, maar als ik het niet meer begreep dan was Den Marko er om te vertalen (terwijl hij eigenlijk geen Engels spreekt). Het leukste deel van de film was het einde, want mijn naam stond in de aftiteling. Best wel cool. Na een daverend applaus ging ik voldaan en met een bos bloemen weer richting huis. Renaud was al aan het koken, dus ik kon zo aanschuiven. Tijdens het eten zag ik een prachtige zonsondergang uit het raam, dus ik besloot om nog even naar buiten te gaan. En ik was net op tijd om het mooie uitzicht bij het kasteel vast te leggen.

[70] Sestdiena 9. aprīlis // Zaterdag 9 april
Ik was gisteravond met mijn zandpoten thuisgekomen, dus vandaag heb ik maar even het hele appartement gestofzuigd, voordat Renaud een rolberoerte zou krijgen. Daarna ben ik naar het BJC gegaan om te werken, want ik had via BM Studio de opdracht gekregen om een paar posters te maken. Ik kon me deze week zeer slecht concentreren, dus het moest er vandaag maar van komen.

Toen ik een tijdje aan het werk was, werd ik opgeschrikt door Kārlis die voor het raam stond. Ik kon het natuurlijk niet over m’n hart verkrijgen om hem buiten te laten staan, dus ik liet hem binnen. Samen met Kārlis heb ik de poster afgemaakt en gingen we naar de multimediastudio, want hij wilde een animatie met kleipoppetjes maken. Hij was druk in de weer met z’n camera’s en bouwde een set. Ondertussen heb ik alvast een deel van deze blog uitgeschreven en uiteraard een aantal poppetjes gekleid. Dit alles onder het genot van Letse muziek en zelfgebakken koekjes van Kārlis, die eigenlijk naar stenen met suiker en kaneel smaakten. Hij heeft wel een heel leuk stop-motionfilmpje gemaakt.

Tegen de avond vond ik het wel tijd om naar huis te gaan, maar daar was Kārlis het natuurlijk niet mee eens. Hij begon door het gebouw te rennen en ik kreeg hem niet te pakken. Het leek net zo’n ontsnapte aap. Uiteindelijk heb ik hem in het kantoor van Renārs kunnen opsluiten, maar toen vluchtte hij door het raam naar buiten. Dat was precies waar ik hem wilde hebben, dus ik deed de deur van binnenuit op slot en pakte mijn spullen. De zon ging alweer bijna onder, dus we liepen langs het kasteel om nog even een fotootje van de mooie lucht te maken. Na nog een rondje door Bauska en omgeving was het al aardig donker en de straatverlichting ging maar niet aan. Kārlis begon te flippen, want het was te donker en het was allemaal verschrikkelijk eng. Toch stond hij erop om met mij naar huis te lopen (wat een gentleman), maar toen we daar aankwamen vroeg hij toch maar of ik zijn huis wilde zien, want hij was bang en durfde niet meer alleen over straat. Ik kon hem natuurlijk niet achterlaten, dus heb ik hem naar huis gebracht. Natuurlijk greep dat kreng zijn kans schoon en liepen we met een omweg van een uur naar zijn huis. Ik kan zijn kleine nekje af en toe wel omdraaien, maar toen hij onderweg steeds zei dat hij zo’n geweldige dag had gehad, was alles al snel weer goed. En volgens hem had ik nu tenminste een leuk avontuur beleefd om over te schrijven in mijn blog.

[71] Svētdiena 10. aprīlis // Zondag 10 april
Ik zat al vroeg in de bus naar Riga, want ik had met Zsófia afgesproken om Cēsis te bezoeken. Aangekomen in Riga haalde ik Zsófia op van haar verblijfplaats: het appartement (of eigenlijk meer het paleis) van haar kennis Islam. Islam is een soort Egyptische Bart Vermeulen en hij heeft het mooiste appartement dat ik tot nu toe in Letland heb gezien. Met z’n drieën liepen we weer richting het busstation, waar we met Elena en Francesca hadden afgesproken. Na een busrit van twee uur kwamen we aan in Cēsis en na wat eten te hebben ingeslagen bij Rimi, gingen we naar het kasteel. We kregen een middeleeuwse lantaarn en hebben een tour door de donkere gangen van Cēsu viduslaiku pils gedaan.

Hierna zijn we met de bus naar het Āraiši-meer gegaan, waar een archeologisch museumpark is met ruïnes en oude huisjes. Op een eilandje in het meer is een historisch Lets dorpje nagebouwd, met allemaal kleine houten hutjes. Dat was leuk om te zien en we hebben lekker rondgelopen in de zon.

Toen ik na een reis van bijna vier uur weer thuis aankwam werd ik verrast met bezoek: drie Duitse meisjes en Juris zaten gezellig met Renaud aan de champagne. Twee van de meisjes doen EVS in een nabijgelegen dorpje; altijd goed om wat mensen uit de buurt te leren kennen. Een leuke afsluiting van een leuk weekend.

[72] Pirmdiena 11. aprīlis // Maandag 11 april
Vandaag moest ik al om 08:00 uur in het BJC zijn, want ik zou met Renārs jureren in een competitie voor basisscholen. De zesde groepen (dan zijn ze ongeveer twaalf jaar oud) van scholen uit de regio presenteerden zichzelf en hun klas op een creatieve manier. Ook hadden ze een map met informatie over de klas gemaakt, werd hun algemene kennis getest en moesten ze een probleemsituatie naspelen en een oplossing bedenken. En dit alles mochten wij beoordelen.

Vandaag deden we drie van de zes scholen aan: in Vecsaule (ja, die van de film), in Code en eentje in Bauska. Hoewel ik bijna geen woord Lets verstond, kon ik alles toch aardig volgen. Renārs vertaalde de belangrijke dingen en eigenlijk heb ik me enorm goed vermaakt en we hebben veel gelachen (en stiekem ook veel uitgelachen). Op elke school zag ik ook wel bekende kinderen, die allemaal even enthousiast op mijn bezoek reageerden: schreeuwen, naar me toe rennen, knuffelen… Alles. Ik ben dan ook wel de leukste Nederlander in Bauska. Na een gevulde ochtend en een authentieke Letse lunch in een schoolkantine gingen we weer terug naar het jeugdcentrum, waar ik eigenlijk niet bijster veel heb gedaan. Ik had mijn laptop vanochtend bewust niet meegenomen, want ik had wel eens zin in een schermloos werkdagje. Dus ik heb lekker gezeten, gepraat, gerelaxt en poppetjes gekleid. Ook heb ik vandaag geleerd dat er in Letland een hoop dorpen zijn met een rare naam (in het Lets), zoals “anus”, “schijten” en “zachte oksel”. Ik moet alweer vreselijk lachen terwijl ik dit typ.

Het was al snel weer tijd om naar huis te gaan, waar Renaud twee maaltijden voor me heeft bereid (we eten bijna elke avond twee keer; het is hier altijd feest), terwijl ik de was deed en deze blog afmaakte. Zo’n week aan Baltische belevenissen uitschrijven duurt toch altijd weer veel langer dan gedacht. Het is inmiddels alweer bijna nacht, dus ik ga lekker naar bed. Morgen ga ik de andere drie scholen bezoeken, dus ik moet er weer vroeg uit.

Atā en tot de volgende keer! xx