Labrīt un laimīgu jauno gadu (oftewel: goedemorgen en een gelukkig nieuwjaar)! Hier dan eindelijk mijn langverwachte blog, verdeeld over twee posts, want er zijn alweer bijna twee weken voorbij sinds de vorige update. De laatste week van het oude jaar heb ik in Nederland doorgebracht en de eerste week van het nieuwe jaar was ik in Letland. Helaas gooide een oorontsteking roet in het (kerst)eten en heb ik eigenlijk weinig gedaan – maar dat mocht de pret niet drukken. 
[329] Sestdiena 24. decembris // Zaterdag 24 december
Vandaag zou ik naar Nederland vliegen, dus ik had eigenlijk geen tijd om ziek te zijn. Ik heb mezelf volgestopt met pijnstillers, heb m’n laatste spullen ingepakt en ik ben naar Riga gegaan. Nog voor ik op het vliegveld aankwam zaten m’n oren al dicht; het snot had zich in mijn hele hoofd verzameld en ik kon amper nog horen of ruiken. Ik heb op de luchthaven nog snel een neusspray gekocht en toen was het tijd voor de eerste vlucht: op naar Kiev.
Het vliegen was geen feest (ook niet voor mijn medepassagiers die anderhalf uur lang mijn geblaf aan moesten horen) en ik had vreselijk veel oorpijn. In Kiev had ik een uur de tijd om over te stappen en ben ik nog even snel door de douane gerend, om een stempeltje te halen. Het is altijd zo druk in de transfer-zone, dat het vaak sneller is om even het land in en uit te gaan. En leuker voor mijn paspoort natuurlijk. 😉
De vlucht naar Amsterdam was een drie uur durende lijdensweg, en ik dacht dat m’n oren (of misschien wel m’n hele hoofd) gingen ontploffen. Ik denk trouwens dat dit ook gebeurd is, want ik kwam jankend, doof en met bloedende oren aan op Schiphol. Bij de bagagecontrole werd het al snel duidelijk dat ik amper kon horen en dat ik een onschuldige Nederlander was (“Waarom kom je uit Kiev? Dat was goedkoper? Nou, loop dan maar door!”) en stond ik dus al snel buiten. Mijn ouders haalden me op en we zijn naar Den Helder gereden, waar in een jaar tijd niks veranderd leek te zijn.
[330] Svētdiena 25. decembris // Zondag 25 december
Ik was nog steeds brak, ellendig en doof, maar een uitgebreid kerstontbijt is daar het beste medicijn voor. Samen met m’n ouders, Mike, Eline en hond Dino, heb ik me volgepropt met de lekkerste broodjes. Daarna hebben we spelletjes gespeeld en ben ik met Eline naar het strand geweest om de honden uit te laten. ’s Avonds voegde Amy zich bij ons en hebben we met z’n allen gezellig gegourmet in kleine wokpannetjes. Kerst is eten.
[331] Pirmdiena 26. decembris // Maandag 26 december
Tweede Kerstdag was ook gevuld met eten. Ik kon dan wel niks horen of ruiken, maar proeven ging gelukkig nog prima. We deden alles nog eens dunnetjes over en het was weer een dag gevuld met gezelligheid, spelletjes en volle magen.
[332] Otrdiena 27. decembris // Dinsdag 27 december
Vandaag ben ik maar even langs de huisarts gegaan, want het werd er niet beter op met mijn oren, en de Baltische bacillen vlogen vrolijk in het rond. Helaas zaten m’n oren zo vol (goh) dat er niks te zien was, dus moest ik later maar terugkomen. ’s Avonds heb ik sushi gegeten bij Mike en Amy.
[333] Trešdiena 28. decembris // Woensdag 28 december
Na vier dagen doofheid plopten mijn oren vandaag eindelijk open – en voor ik het wist zaten ze ook weer dicht. Hoera. Vandaag zou ik eigenlijk naar Amsterdam gaan met mijn Franse EVS-vriendin Fanny, maar dit ging niet door vanwege gezondheidsproblemen van haar vader. Nu was ik zelf ook niet echt in staat om iets leuks te ondernemen, dus het kwam allemaal wel goed uit, maar ik vond het toch jammer. De pret is nu wel een klein beetje gedrukt.
[334] Ceturtdiena 29. decembris // Donderdag 29 december
Vandaag mocht ik weer terug naar de huisarts, die een dubbele middenoorontsteking in mijn oren vond. Ik heb oordruppels gekregen er er werd me aangeraden om lekker veel neusspray te gebruiken, te stomen en paracetamol te eten. Nu deed ik dit al dagen, dus daar ga ik dan maar vrolijk mee door. ’s Avonds ben ik met Moniek en Hans naar Sushi Master geweest, want ik had de rest van de week nog niet genoeg gegeten. Daarna zijn we op bezoek geweest bij Aad en Linda.
[335] Piektdiena 30. decembris // Vrijdag 30 december
Het was mijn laatste volle dag in Nederland en ik kwam langzaamaan weer een beetje tot leven. Ik ben bij Anouk op bezoek geweest en we hebben gezellig geluncht bij Leuk. Dat was leuk. Daarna hebben we traditiegetrouw meeuwen gevoerd op de dijk. De middag vloog voorbij en voor ik het wist moest ik alweer mijn tas inpakken en was het tijd voor mijn laatste Helderse diner van het jaar, waarbij de frikandellen natuurlijk niet mochten ontbreken. Ik nam (tijdelijk) afscheid van mijn vader en broer, en maakte me klaar om weer terug naar Letland te gaan.
[336] Sestdiena 31. decembris // Zaterdag 31 december
Oudejaarsdag! Mijn moeder en neefje Marc brachten mij naar Schiphol, waar we na een lekker Burger King-ontbijtje afscheid namen. Het was erg mistig en mijn vlucht was vertraagd, dus ik heb me nog een paar uur zitten te vervelen voordat we eindelijk de lucht ingingen. Gelukkig had ik dit keer een fijnere vlucht (kapotte trommelvliezen kunnen niet meer scheuren) en kwam ik pijnloos aan in Warschau, waar ik een tussenstop had.
Na een uurtje wachten vloog ik door naar Riga, wat wederom een probleemloze vlucht was. Ik was wel supermoe en ik wilde eigenlijk gewoon naar huis gaan en slapen, maar daarvoor was ik natuurlijk niet terug naar Letland gekomen. Ik moest Oud en Nieuw vieren! Ik wist dat Ansis en Matis in Letland zouden zijn, dus ik vroeg hen waar ze uithingen. Ze waren bij Boris thuis, dus ik nam de bus naar het centrum om me bij hen te voegen. Natuurlijk verdwaalde ik onderweg, dus ben ik naar een veel te chique hotel gelopen om een taxi te laten bellen (dat werkt altijd). Al snel werd ik opgehaald door de alleraardigste chauffeur, die me tot de voordeur en met korting naar Boris z’n appartement bracht. Er werd al op me gewacht met lekker eten en bier: het begin van een avond zoals alle goede EVS-avonden. 😉
Na een paar gezellige uren bij Boris thuis, gingen we naar de rivier om daar naar het vuurwerk te kijken. We hadden met wat vrienden afgesproken, die we hadden gevonden en ook snel weer waren kwijtgeraakt, dus uiteindelijk bleven we weer met z’n vieren over. Om twaalf uur barstte het vuurwerk los…
Gelukkig Nieuwjaar! xx
Hoi Steef, de inhoud van deze blog bevond zich voor een groot deel onder ons dak helaas. Erg jammer en vooral ook wel zielig voor jou dat je je zo beroerd voelde tijdens de week waar je je toch wel op verheugd had. Uiteraard hebben we er het beste van gemaakt (eten maakt veel goed!!) en spelletjes spelen is altijd wel favoriet bij ons geweest, wat dat betreft dus geen probleem. Dus ondanks of misschien wel dankzij jouw oorontsteking zijn we meer samen geweest dan de bedoeling eigenlijk was. (Smilys kan ik ff niet maken omdat de pc niet spoort! ) Ik vond het fijn dat je er was en kon me nu zeker uitleven met zorgen en kippensoepjes maken. Fijn weekend, dikke kus van mam XXX