Sveiki! Hier weer een klein blogje tussendoor, want de komende weken gaat het er waarschijnlijk niet van komen. Ik krijg namelijk zo’n beetje half Den Helder (en omstreken) op bezoek, dus mijn dagen zullen gevuld zijn met het vermaken van mijn visite, reisjes maken in de Baltische Staten en leuke dingen doen. 
Letland is momenteel langzaamaan aan het veranderen in een herfstachtig sprookjeswonderland. De bomen hebben alle kleuren van de regenboog en verliezen voorzichtig hun blaadjes (en niet zo voorzichtig hun eikels en kastanjes – au). Ook is het al aardig koud, is het om 19:00 uur al pikdonker, waait het flink hard en regent het de hele tijd. Er komen barre tijden aan…
[246] Svētdiena 2. oktobris // Zondag 2 oktober
Ik schrok wakker van luid gebonk op de voordeur, dat met iedere klop harder en harder werd. Renaud was niet thuis, dus ik sprong uit bed om te kijken wie mij zo hard nodig had (of mij wilde vermoorden). Toen ik de deur open deed stond daar een schreeuwende vrouw, helemaal in paniek. Toen ze doorhad dat ik haar niet begreep, duwde ze me aan de kant en liep ze de keuken in. Ze wees naar de gootsteen en riep hysterisch iets in het Lets, waaruit ik begreep dat zij onze onderbuurvrouw was, dat haar appartement onder water stond en dat ik de kraan niet meer mocht gebruiken. Ik had sinds de avond daarvoor geen water meer gebruikt, dus het leek me sterk dat ze door mijn schuld nu in huis kon zwemmen, maar goed.
Ik belde onze huisbaas om te vragen wat er aan de hand was. De buurvrouw had hem gelukkig al ingelicht en het bleek dat ze wel vaker belt om te klagen over lekkage, maar dat dit dus niet bij ons vandaan komt. Ze is gewoon een beetje hardleers. Toch heb ik voor de veiligheid de kraan maar even niet meer aangeraakt. De rest van de dag werd ik gelukkig niet meer gestoord en ik kon ik rustig in bed series kijken. Dit moet een zondag zijn.
[247] Pirmdiena 3. oktobris // Maandag 3 oktober
Vandaag begonnen we de dag met Letse les en hebben we werkwoorden vervoegd en gesprekjes gevoerd. Solvita had haar zoontje Māris mee: een enthousiaste achtjarige die maar al te graag alles voorzegt. Kijk, hij helpt ons tenminste. De rest van de dag heb ik aan mijn workshop “Think. Write. Draw.” gewerkt, die eind deze maand in Rēzekne zal plaatsvinden. Daarna ben ik naar Rimi gegaan om boodschappen te doen en hebben Renaud en ik heel veel gegeten.
[248] Otrdiena 4. oktobris // Dinsdag 4 oktober
Volgende week heb ik mijn eerste Lomography-workshop, dus vandaag heb ik mijn camera’s uit het stof gehaald, de rolletjes vervangen en alles getest. Daarna heb ik aan een presentatie voor mijn workshop gewerkt, want er is een hoop uit te leggen over deze experimentele vorm van analoge fotografie.
Terwijl ik lekker aan het werk was, kreeg ik bezoek van Linda: één van Benita’s onderdanen die in de jeugdraad zit. Ze had posters nodig voor de goededoelenweek en een Halloween-feest. Mijn vermogen om vorm te geven is inmiddels echt een last – sinds ze weten dat ik een soort plaatjesmaakfabriek ben, laat niemand me meer met rust. Na een paar posters en een lange dag mocht ik gelukkig eindelijk naar huis.
[249] Trešdiena 5. oktobris // Woensdag 5 oktober
Vandaag waren Renaud en ik uitgenodigd om een lezing over EVS te geven tijdens een seminar in het werkloosheidscentrum. Best dapper van het BJC, om ons zo openlijk te laten spreken – al hadden ze ons van te voren natuurlijk wel gevraagd om alleen positieve dingen te zeggen. Wij waren de afsluiters van de dag, dus we moesten eerst de slaapverwekkende presentaties van de rest overleven. Het is bijna knap hoe saai en formeel een Let over non-formele educatie kan vertellen. Na een lange ochtend was het de beurt aan Renaud en mij en hebben we onze ervaringen gedeeld met de werklozen. Ons publiek leek nog best geïnteresseerd – vooral toen ze erachter kwamen dat ze gratis Letland uit konden vluchten.
Aan het einde van de seminar was er koffie en thee, met heel veel eten. Dat is echt mijn favoriete ding aan Letland: er is altijd eten, en veel ook. Met volle magen liepen we terug naar het jeugdcentrum, waar ik voor de verandering weer eens een poster heb gemaakt. Daarna heb ik nog wat voorbereidingen voor mijn aankomende workshops getroffen en ben ik begonnen met de novemberplanning. Toen ik klaar was, heb ik de planning met Madara besproken en keurde ze zowaar alles goed. Mijn vrije dagen, mijn niet-storen-dagen, workshops die ik wel en niet wil geven, mijn geplande Sinterklaasfeestjes… Alles was prima. Wow.
Na deze gevulde dag ging ik naar huis, waar ik deze blog heb geschreven en me alvast een beetje heb voorbereid op komend weekend. Morgen ga ik namelijk naar Vilnius om daar een paar dagen met Madeleine door te brengen en een concert te bezoeken. Ik ben de komende dagen dus van de radar, wat ook betekent dat ik niet weet of ik de kans krijg om jullie reacties goed te keuren. De race voor de eerste plek is deze week dus extra spannend…
Succes en tiksimies vēlāk! xx
Wat een ondragelijke spanning……………… wie is de eerste?? Ik gok dat ik het niet ben. Veel plezier met je bezoek en ik wacht met klamme handjes op de uitslag.
Sorry Frank ;(
ik kan er ook nix aan doen 😉
Geef die arme jongen toch ook eens een kans! 😉
Hoi, nou toch maar weer een poging wagen hè? We zijn er nou eenmaal aan begonnen en ook best wel fanatiek 😉 Tis elke keer weer een leuke race om eerste te mogen zijn, terwijl het natuurlijk geen hol uitmaakt. Iedere reactie die er komt is enorm welkom toch? Ach het houdt ons òudjes` wel lekker bezig 😉 Kort bloggie deze keer, maar kan wel eens ff niet anders hè? Nu maar lekker genieten van je concert en volgende week kun je jezelf misselijk eten aan allerlei meegegeven freet freet en nog eens freet
Bewaar nog wel wat voor je Sint feestje, ook daar zit vanalles voor in de doos 😉 Toedeloe, tot horens, dikke kus van mam XXX