Sveiki! Weer een week voorbij – en wat voor één! Het was de week van Midterm Meeting: een week met geweldige mensen, een hoop gezelligheid, een berg inspiratie, mooie wandelingen, een gestolen hond, leuke spelletjes, gelach, gehuil en nieuwe plannen en projecten. Het was zo goed om iedereen weer te zien, nieuwe mensen te ontmoeten en onze ideeën met elkaar te delen. Ik ben weer helemaal hoopvol en gemotiveerd – kom maar op met de volgende helft!
[206] Otrdiena 23. augusts // Dinsdag 23 augustus
Dag één van de Midterm Meeting. De wekker ging vroeg – dat was lang geleden. Samen met Renaud ging ik naar Riga, waar we de andere EVS-ers ontmoetten. We werden opgehaald met een busje en reden naar Villa Dole in het nabijgelegen Salaspils, waar onze training plaats zou vinden. Toen we op de locatie aankwamen, zagen we een bekend Volkswagen-busje op de oprit staan: Stas! Onze supertoffe trainer van de On-Arrival Training was dus ook weer van de partij!
Na de hereniging met Stas (iedereen was zo blij om hem weer te zien) ontmoetten we onze andere trainer: Valters. We begonnen met wat ijsbrekers, wat erg soepel ging, omdat de meesten van ons elkaar al kenden. Daarna zijn we naar het bos gegaan voor wat spelletjes en teambuilding. Dit werd gevold door de laatste en meer serieuze sessie van de dag: we moesten ons EVS-project uitbeelden in een tekening en dit presenteren. Dit zette iedereen goed aan het denken en tijdens de presentaties bleek al snel dat ik niet de enige ben die problemen heeft. ’s Avonds hebben we tekenspelletjes gedaan en Jungle Speed gespeeld.
[207] Trešdiena 24. augusts // Woensdag 24 augustus
De tweede dag van de Midterm Meeting was een serieuze dag. We hebben allemaal een cardiogram van ons EVS-jaar gemaakt, waarin we uitbeeldden hoe we ons het afgelopen jaar voelden, met hoogte- en dieptepunten. Dit leverde mooie en emotionele presentaties op; eigenlijk zitten we allemaal in hetzelfde schuitje. Daarna zijn we in duo’s gaan tijdreizen: we moesten buiten drie objecten zoeken, die voor “voor vertrek”, “vandaag” en “na het project” stonden. Samen met de Turkse tijdsreiziger Tahsin heb ik drie boomstronken uitgezocht. We begonnen op de eerste stronk (“voor vertrek”) en eindigden in de toekomst. We stelden elkaar vragen zoals “wie ben je”, “wat doe je” en “hoe voel je je?”. Ja ja, het is net therapie. Het was erg interessant en nuttig om alles eens hardop uit te spreken – zo worden je ideeën werkelijkheid en tja, dan moet je er iets mee. De belangrijkste vraag was dan ook: “wat kan ik nu doen om de persoon te worden die ik wil zijn?”
In de pauze heb ik met een groepje nieuwe vrienden door het bos gewandeld en de omgeving rondom Villa Dole verkend. Daarna was het tijd voor nog meer serieuze shit: informatie over de Youth Pass. Een vervelend, maar verplicht onderdeel van elke Erasmus+ training*. Gelukkig ging de tijd snel voorbij en konden we de rest van de avond vullen met het dierenspel en “body body”. Het zegt jullie waarschijnlijk weinig, maar dat zijn hele leuke games. 😉
[*Voor de mensen die niks met Erasmus+ te maken hebben, is het misschien moeilijk voor te stellen wat we eigenlijk doen op trainingen als deze. Ik weet eigenlijk ook niet hoe ik het goed uit kan leggen, maar in dit geval kun je het een beetje vergelijken met drie dagen introductiekamp en intensieve groepstherapie, waarin iedereen zijn ervaringen deelt, toekomstplannen maakt en we allemaal een hoop leren. Daarnaast eten en lachen we veel en is het altijd heel gezellig.]
[208] Ceturtdiena 25. augusts // Donderdag 25 augustus
De derde en laatste dag van de Midterm Meeting was vooral gericht op de toekomst: is er leven na EVS? Ik vraag het me zelf ook vaak af en het antwoord moet me nog schuldig blijven (al moet ik na deze training waarschijnlijk volmondig “ja” zeggen). We kregen de opdracht om een idee te presenteren, dat we in onze EVS willen uitvoeren: een soort persoonlijk projectje. Ik koos voor een illustratieworkshop. Vorig jaar heb ik deze workshop op een Youth Exchange in Armenië gegeven en hebben we in een internationaal gezelschap een stripverhaal gemaakt. Dat was zo leuk, dat ik het eigenlijk wel full-time wilde doen. Dit was dan ook één van de voornaamste redenen waarom ik voor dit EVS-project heb gekozen, maar ja, dat pakte allemaal een beetje anders uit.
We kregen ieder drie keer dertig seconden de tijd om ons idee aan drie andere vrijwilligers te presenteren. Het was meteen raak: mijn eerste wederzijdse ideeënpresentatie was met Jordi, een creatief schrijver – die kan ik mooi gebruiken voor mijn stripverhaal! De tweede presentatie was met Karo(lina) en zij wilde workshops in creatief denken gaan geven. We hadden elkaar helemaal gevonden en een nieuw idee was geboren. Met z’n drieën hebben we ons nieuwe miniproject uitgeschreven en we hopen in oktober met onze gezamenlijke creatieve workshops te starten. Ik was weer helemaal blij, enthousiast en vol hoop.
Na nog een laatste boswandelingetje was het einde van de Midterm Meeting aangebroken. Het busje bracht ons terug in Riga, waar ik een tour kreeg van Ola en Karo: mijn nieuwe Poolse vriendinnetjes en toekomstige partners in crime. Ze namen me mee naar een deel van de stad dat ik nog nooit eerder had gezien en we hebben het beste uitkijkpunt van Riga bezocht (een wc op de bovenste verdieping van een hoog gebouw). Daarna zijn we met de andere EVS-ers wat gaan drinken in Kaņepes Kultūras centrs: een cultureel café met een grote tuin. Helaas speelde er een enorm slechte jazzband, dus zijn we naar een restaurant gevlucht om wat te eten. Daarna moest ik alweer naar het station, want anders zou ik mijn laatste bus weer missen. En zo kwam er een einde aan drie geweldige dagen.
[209] Piektdiena 26. augusts // Vrijdag 26 augustus
Geïnspireerd en gemotiveerd gingen Renaud en ik naar het werk, waar we begonnen met een Letse les. Solvita, onze lerares en nu ook onze mentor, had nieuws voor ons: we hebben nieuwe regels in het BJC. Benita heeft een officieel papier opgesteld waarin staat dat wij niet meer met mensen van andere organisaties mogen werken of omgaan. Renaud en ik zijn namelijk ergens op een foto op Facebook gespot, deelnemend aan een evenement van een andere organisatie – in het weekend, in onze vrije tijd. Nu is de conclusie van het BJC dat wij heulen met de vijand en dit mag dus niet meer. Dag nieuwe projecten en dag hoop…
Tijdens de les hebben we werkwoorden vervoegd, maar we konden ons niet meer concentreren en hadden steeds meer vragen over deze nieuwe regels. Ik begrijp er helemaal niks van. Hoe kan ik mijn project uitvoeren als ik met niemand mag samenwerken? En waarom mag ik niet zelf bepalen wat ik in mijn vrije tijd doe? Als kers op de taart zijn onze laatste sleutels ook nog van ons afgenomen. We kunnen nu niet meer naar de bovenverdieping van het BJC en we moeten zelfs vragen of we naar het toilet mogen. Alles is op slot gedaan en Madara loopt met een grote sleutelring aan haar broek, als een echte gevangenisbewaker. Deze nieuwe teleurstellingen zijn trouwens wel goed voor mijn band met Renaud, want we hebben de hele avond samen in de keuken zitten klagen en ons verdriet weggegeten.
[210] Sestdiena 27. augusts // Zaterdag 27 augustus
Het was Fanny’s laatste weekend in Letland, dus vandaag ging ik naar Riga om afscheid van haar te nemen. We begonnen de middag in Kaņepes Kultūras centrs, waar Boris (Franse EVS-er) een evenement had. Er was een soort repair café, maar de helft was helaas gecanceld. De andere helft bestond uit planten repareren en champignonthee maken, dus ja, we zijn maar in de tuin bier gaan drinken. KKC is echt een leuke plek en we kwamen weer veel andere EVS-ers tegen.
Na wat biertjes en een slijmerig zwammenbrouwseltje zijn we naar Folkklubs ALA gegaan: een echte Letse bar in Old Town. Het was heerlijk weer en we zaten lekker op het terras in de zon. We hebben wat gegeten en ’s avonds speelde er een Letse band. En ook in deze ondergrondse bar kwamen we weer allemaal bekenden tegen: blijkbaar is dit de plek waar alle vrijwilligers zich verzamelen. Na nog wat vieze drankjes in Old Town was het alweer tijd voor de laatste bus naar Bauska. Riga is echt een toffe stad met een hoop leuke mensen – gelukkig is het vertier maar een busritje van mij verwijderd.
[211] Svētdiena 28. augusts // Zondag 28 augustus
Een productief zondagje: ik heb een paar logo’s gemaakt voor de ondernemersweek in Tukums, plannen uitgeschreven voor mijn nieuwe projecten, een poster en flyer gemaakt voor mijn multimediaworkshops… Zo heb ik het ene moment niks te doen, en kom ik het volgende moment om in het werk. Blijkbaar is er geen middenweg hier in Letland. Ik ben wel lekker bezig geweest en ik ben goed opgeschoten. De dromen die vrijdag in duigen zijn gevallen bouwen zichzelf langzaamaan weer op.
[212] Pirmdiena 29. augusts // Maandag 29 augustus
De werkweek was weer begonnen en ik had mij voorgenomen om er een productieve week van te maken. Ik stond al op tijd onder de douche, waar ik werd verrast door een straal ijskoud, bruin water. Top, niet douchen dus – dat scheelt weer tijd. Toen ik op het werk aankwam mocht ik zowaar in de multimediastudio werken. Volgende maand beginnen mijn multimediaworkshops, dus ik moest de ruimte inspecteren, de computer nalopen en de materialen en tekenspullen controleren. Ook moet ik voor aanstaande woensdag een website afhebben, dus ik had genoeg te doen en moest hard aan de bak.
Mijn tweede verrassing vandaag was een grote leegte op de plek waar de computer altijd stond. En ik moet zeggen: een website maken zonder computer is best lastig. Nu kreeg ik tussendoor alweer twintig andere opdrachten die allemaal vandaag af moesten zijn, dus aan die website kwam ik sowieso niet toe. Werken voor deze organisatie is echt heel vermoeiend. En twaalf trappen op en neer lopen om de sleutel voor het toilet te halen is ook heel vermoeiend. (Ik mag de sleutel trouwens niet eens lenen – nee, ik word helemaal naar het potje begeleid.)
En nu is het avond, of zelfs al nacht. Het is al veel te laat, maar ik wilde vandaag nog deze blog posten. In Nederland is het nog maandag, dus ik ben nog op tijd.
Ik ga slapen – ar labu nakti. xx
Hoi Steef, wat een beeldende blog heb je weer gepost. De meeste info die erin staat had je al met ons gedeeld via Skype, maar om het dan nu opgeschreven te zien staan is toch wel weer ff anders. Komt toch weer anders binnen. Mike had trouwens wel ff mogen zeggen dat ie ook naar de Midterm Meeting was 😉 hij bewaakt jullie tekeningen met veel plezier zo te zien! Denk zelf dat jou tekening links onder hangt met oranje paspoort?? Hoop dat jullie in duigen gevallen dromen snel weer opbouwen en dat jullie met frisse moed verder kunnen gaan. Ideeen en leuke mensen om ze mee te delen/doen genoeg zo te lezen. Ga ervoor en zorg tot die tijd iig dat je op tijd aan de bewaking doorgeeft dat , de natuur roept , 😉 Als jullie douche nog langer kuren vertoont is dat wel wenselijk!! Fijne week, succes met alle klussen die op je wachten en we spreken mekaar!! Dikke kus van mam XXX die bij die man schijnt te horen die zich `pap` noemt?? hahaha