Labvakar! Kā jums iet? Hier is alles labi. De afgelopen week was een week vol feestjes, vrienden, cultuur en creativiteit. Vorig weekend heb ik de workshop “Think. Write. Draw.” in Bauska uitgevoerd, samen met Jordi, Karo en Camilla – het was dus een gezellige boel met EVS-ers in mijn appartement. Ook ben ik naar Talsi geweest voor een feestje, heb ik geschaatst, peperkoek gebakken en heb ik de Turkse Ebru-kunst ontdekt.
Inmiddels heb ik mijn medevrijwilligers al goed Hollands opgevoed: ze dansen allemaal de klompendans, iedereen gaat los op de muziek van Zanger Rinus en er komt geen pizza voorbij zonder dat het pizzalied van André van Duin wordt gezongen. Vooral Jordi is op dreef: hij scheldt in het Nederlands (bedankt, Arie en Bastiaan) en hij gaat geen winkel meer in zonder “kijken, kijken, niet kopen” te zeggen. Ik lach me dood.
We zijn stiekem allemaal al een beetje in de rouw omdat we elkaar straks moeten missen. Maar nu nog niet, want we hebben nog een maand vol feestjes te gaan! 
[320] Ceturtdiena 15. decembris // Donderdag 15 december
Dit weekend zou ons kleine appartement gevuld zijn met mensen, dus vandaag was het tijd voor een grote schoonmaak. Gelukkig woon ik samen met de poetsgrage Renaud en kun je hier van de grond eten, dus waren we snel klaar. Madara kwam ook nog op bezoek, met een set splinternieuwe luchtbedden, dekens, kussens en lakens. Laat de gasten maar komen!
Samen met Renaud ben ik nog even naar het BJC gegaan, want er was een probleem ofzo. Madara had eindelijk onze EVS-map bekeken en was er achtergekomen dat we een budget hebben voor het project. Goh. Gelukkig was het “probleem” dat we het budget voor 2016 moesten opmaken (dat verklaart de nieuwe slaapspullen) en was de oplossing dat het BJC onze vliegtickets voor de feestdagen aan ons zou terugbetalen. Eindelijk werkt hun onwetendheid eens in ons voordeel! Lachend gingen we weer naar huis en hebben we ’s avonds Jordi in Bauska verwelkomd. Tijd voor feestje nummer één.
[321] Piektdiena 16. decembris // Vrijdag 16 december
Ik ontwaakte in een soort Spaanse sauna, terwijl Jordi onder drie dekens lag te bibberen op het nieuwe luchtbed. Terwijl ik sliep had hij lekker de kachel opgestookt – de kachel die ik het hele jaar nog niet heb aangeraakt. Ik denk dat ik voor vanavond maar een andere kamergenoot zoek, want deze hitte ga ik geen vijf nachten volhouden. Na een koude douche en een lekker ontbijtje, heb ik wat boodschappen gedaan en ben ik met Jordi naar het BJC gegaan. Ondertussen was Renaud broodjes en koekjes aan het bakken voor tijdens onze workshop. Hij is de afgelopen dagen echt verdacht sociaal.
Onderweg naar het jeugdcentrum zagen we medevrijwilligers Karo, Camilla en Francesca in de bus voorbijkomen: die hadden dus hun halte gemist. Gelukkig waren we hier al op voorbereid (ze zijn namelijk niet de eersten), heeft Renaud ze van het station gehaald en waren we uiteindelijk allemaal nog op tijd in het BJC voor “Think. Write. Draw.” nummer drie.
Mijn beste Letse vrienden Juris en Andris waren ook gekomen en we waren met een leuk groepje van acht mensen. Er was helaas geen animo van andere jongeren uit Bauska, maar dat maakt niet uit; de workshop was erg leuk, de ideeën waren creatief en iedereen was enthousiast.
De tijd vloog voorbij en voor we het wisten waren we alweer klaar met denken en schrijven, en zat de middag er alweer op. We namen afscheid van Renaud (die ging naar Frankrijk) en gingen met z’n allen naar mijn appartement. Daar hebben we het bijna-einde van onze succesvolle samenwerking gevierd met een drankje en heb ik Indisch gekookt voor iedereen. Het was supergezellig en het eten werd enthousiast ontvangen. En ze willen nu allemaal een pot sambal voor de Kerst. 😉
[322] Sestdiena 17. decembris // Zaterdag 17 december
We hadden vannacht met z’n vijven in Bauska geslapen, maar gelukkig konden we de kamer van Renaud gebruiken, die hij speciaal voor ons had opengelaten. Dat kwam mooi uit, want nu konden Jordi, Camilla en Francesca (de Mediterranen) de boel daar lekker opstoken, terwijl Karo en ik (de Noordelijken) lekker onder een open raampje hebben geslapen. Stukken beter. En toen ik wakker werd was Camilla alles al aan het opruimen en schoonmaken (het is maar goed dat Renaud er niet was – die zou een hartverzakking hebben gehad als hij deze chaos had gezien), dus ik was helemaal gelukkig.
Na een lunch van left-over nasi zijn we naar Talsi gegaan, waar Tahsin en Mathieu (of zoals we ze in Letse duovorm meestal noemen: Ansis en Matis) een feestje gaven. Het was weer een mooie avond, met vertrouwde EVS-spellen zoals spijkerpoepen (de kersteditie met candy canes) en natuurlijk ons nieuwe zoekspel, waarbij we bepaalde tekeningen in elkaars huis verstoppen. Dit keer hadden we onszelf uitgedaagd en kregen Ansis en Matis ’s nachts te horen dat ze op zoek mochten naar maar liefst honderd van onze krabbels. (Ik moest er trouwens ook aan geloven, want toen ik vanochtend onder de douche stond is mijn appartement ook versierd…) Verder heb ik allemaal leuke mensen ontmoet, kwam ik erachter dat ik op de allermooiste Turkse vrouw lijk (ik ben nu uitgehuwelijkt aan een hele groep Turkse Letten), maakten we vrienden met de buurman, werd er gedanst, gelachen, gegeten en gedronken. Ja, ik heb me goed vermaakt. 😉
[323] Svētdiena 18. decembris // Zondag 18 december
Ik werd wakker in een enorme stoel, die Matis ’s ochtends had omgetoverd tot een bed. Eén van de voordelen van het langste wakker blijven: je krijgt de beste slaapplaats (in tegenstelling tot de anderen die ergens op de grond lagen te spartelen). Karo en Camilla waren al aan het ontbijt begonnen en we vielen allemaal met onze neus in de boter. Er was toast en er waren pannenkoeken met alles erop en eraan; ik weet mijn vrienden wel uit te kiezen. Matis probeerde ook zijn steentje bij te dragen en wilde koffie voor ons zetten. De teleurstelling op zijn gezicht toen hij erachter kwam dat de rode verpakking een pak meel was… Ik zal het nooit vergeten (ik moet alweer zo lachen terwijl ik dit typ). Gelukkig hadden we Ansis nog – en die maakt goede Turkse thee.
Na het ontbijt (of waarschijnlijk was het een lunch) moesten we helaas alweer terug naar Bauska. We waren vreselijk brak, dus in de bus vielen we allemaal in slaap. Na een tijdje werd ik wakker omdat ik vis rook. Ik deed m’n ogen open en er zat ineens een stinkende man tussen ons in, met z’n reet op onze spullen en Karo’s voeten achter z’n rug. Er was genoeg plek in de bus, maar blijkbaar vond hij ons leuker. Nouja, ok. Toen we na twee lange busritten eindelijk thuis aankwamen, hebben we weer verder feestgevierd met pizza en bier. Het was nog nooit zo gezellig in Bauska.
[324] Pirmdiena 19. decembris // Maandag 19 december
Na vier dagen feesten waren we allemaal aardig moe, en het was dan ook al middag voordat iedereen weer fris en fruitig in de keuken zat. We hadden nog net genoeg tijd om Bauska’s kasteel te bezoeken en om wat te eten bij m’n oude vertrouwde lunchtentje (dat was lang geleden), voordat we weer in het BJC moesten zijn voor het tweede deel van onze workshop. Anete (een lief meisje en een soort nieuwe Kārlis) zat al op ons te wachten, en ook Juris en Andris waren weer van de partij.
Helaas was iedereen vandaag wat minder enthousiast, maar de workshop was alsnog geslaagd en er zijn weer mooie dingen gemaakt. Het geplande vervolg in Valmiera gaat helaas niet door, dus dit was de laatste keer “Think. Write. Draw.” voor ons. Na de workshop hebben we Francesca naar de bus gebracht, en ben ik met Jordi, Karo en Camilla naar de schaatsbaan gegaan. Helaas bleek het “ijs” eigenlijk plastic te zijn, wat vrijwel onmogelijk is om op te schaatsen. We waren dus snel weer klaar. Na een bezoekje aan Rimi zijn we weer naar huis gegaan, waar we ons laatste feestje van dit weekend hebben gevierd.
[325] Otrdiena 20. decembris // Dinsdag 20 december
De wekker ging vandaag achterlijk vroeg, want Karo en Camilla moesten om 06:00 uur weer met de bus terug naar Rēzekne. Nadat ik ze naar het station had gebracht, ben ik weer lekker naar bed gegaan en heb ik nog een paar uur geslapen. Toen Jordi ook uit z’n coma ontwaakt was, zijn we naar het winkelcentrum gegaan, en daarna moesten we alweer afscheid nemen. Jordi ging terug naar Pāvilosta en ik ging naar het jeugdcentrum voor mijn Lomography-workshop. Zoals verwacht kwam er niemand opdagen, maar dat kwam mij wel goed uit, want ik wilde naar de workshop van Ansis/Tahsin in Homo Ecos in Riga.
Na een uurtje wachten in het BJC (nee, er kwam echt niemand) heb ik de bus naar Riga gepakt. Wonder boven wonder nam ik in Riga de juiste bus en liep ik moeiteloos naar Homo Ecos, waar Boris, Kati en Tahsin al op mij wachtten. Tijdens de workshop heeft Tahsin ons de kunst van de Turkse Ebru watermarmering uitgelegd. Het was echt heel bijzonder: je hebt een bak met water en leversap, spettert er wat verf in, maakt patronen, legt er een papiertje op en tadaaa, kunst! Net een goochelshow. Het was echt ontzettend leuk om dit uit te kunnen proberen.
[326] Trešdiena 21. decembris // Woensdag 21 december
Het feestweekend zat erop en ik voelde me moe, brak en ellendig. Ook waren m’n verstandskiezen weer aan het groeien (ik word ook zo snel volwassen) en deed m’n hele mond en alles eromheen zeer. Helaas had ik vandaag een workshop die ik nog moest voorbereiden en moest ik dus aan de bak. We zouden peperkoek gaan bakken met een groep kinderen, volgens Nederlands recept, dus ik had een hoop te vertalen, ontwerpen, verzamelen en te kopen.
Ik had gedaan wat ik moest doen en ik stond op het punt om naar het BJC te gaan, toen Madara mij een smsje stuurde, met daarin een boodschappenlijst. Alles was weer veranderd en ik moest nu Lets peperkoekdeeg, oneindig veel mandarijnen en liters bessensap gaan halen. En dat amper 45 minuten voordat m’n workshop zou beginnen, terwijl ik aan de andere kant van het dorp woon. Al m’n werk was dus ook weer voor niks geweest – ik kon Madara wel schieten. Ik haastte me naar de supermarkt, deed m’n best om alles te vinden (gelukkig was er een behulpzame vrouw) en snelde naar het jeugdcentrum. De kinderen zaten al klaar, dus ik zette mijn blije gezicht op en begon vrolijk het deeg te kneden. Mijn blijdschap werd weer oprecht toen Anete mijn hoofd van peperkoek maakte. 😉
Na het bakken moesten we met z’n allen aan een chique gedekte tafel zitten, om bruine erwten (?), mandarijnen en een peperkoekje te eten en bessensap te drinken. Daarna hebben we liedjes gezongen en moest ik een Lets verhaaltje vertellen, omdat het zogenaamd mijn evenement was (die zij hadden gekaapt en verpest met hun stomme Letse tradities, maar goed). Als bedankje kreeg ik een afzichtelijke keramieke kerstengel, die ik in de boom van m’n moeder moet hangen. Sorry, mam – hij zit al in m’n koffer.
[327] Ceturtdiena 22. decembris // Donderdag 22 december
Vandaag was ik nog steeds brak en ellendig, maar ik moest wel naar het BJC om mijn decemberadministratie in te leveren (en ik had een illustratieworkshop, maar dat terzijde). Ik heb lekker in de studio bonnetjes zitten plakken, alle documenten ingevuld en mijn papieren uitgezocht. Terwijl ik rustig bezig was, kwam Madara langs, met een vrolijk kerstnieuwtje: ze is haar baan kwijt. Ja ja, jullie horen het goed: onze vierde coördinator stopt er ook mee, maar dit keer niet vrijwillig.
Madara ging al snel weer weg en er kwam niemand naar m’n workshop, dus ik kon lekker op tijd naar huis. Thuis aangekomen heb ik wat opgeruimd, de was gedaan en ben ik begonnen met m’n koffer voor Nederland in te pakken. Daar ging helaas minder in dan gehoopt – hoe kom ik toch aan al die spullen? En vooral: hoe kom ik er vanaf? Daarna heb ik deze blog uitgeschreven en ben ik lekker gaan slapen.
[328] Piektdiena 23. decembris // Vrijdag 23 december
Ik werd wakker met de ergste oorpijn ooit en ik dacht dat m’n hoofd zou ontploffen. Gelukkig kwam Solvita mij redden en mij medicijnen brengen, dus nu ben ik high van de Letse pijnstillers. Ze helpen trouwens goed, want ik voel helemaal niks meer. Ik heb lekker de hele dag mellow aan m’n blog zitten werken.
En nu is hij af: de laatste blog van Letse bodem in 2016! Ik ga nu lekker pizza eten (effe wachten…), de rest van m’n spullen in m’n rugzak proppen en slapen. Morgen ga ik even naar Oekraïne en vier ik kerstavond in het vliegtuig, om vervolgens een paar dagen in Nederland door te brengen.
Dus… Tot morgen! xx
Wat een zeer vermakelijke blog ? ik lig in een deuk! Ik hoop dat je kiespijn snel over gaat. We zien je zo, lekker samen kerst vieren! ???
Leuk leuk leuk ??? echt een hele leuke blog! Niet alles was natuurlijk nieuws voor deze nieuwsgierige moeder maar toch….meer dan genoeg om van te genieten en smakelijk om te lachen. Wat heb je weer veel gedaan en meegemaakt zeg ? erg leuk hoor en het mooiste nieuws heb je tot het laatst bewaard ? het verdwijnen van Madara ??? geweldig nieuws, beetje laat maar toch…. Nu koffer verder pakken en je heerlijk een weekje laten verwennen door je moedertje ? joepieeeeeee ik ben er klaar voor en jij????? ? tot morgen. Dikke kus van mam XXX ?