Sveiki! Dit is mijn laatste blog vanuit Bauska. We zijn inmiddels 367 dagen en 48 blogs verder en vandaag ben ik hier precies een jaar (nou ja, we begonnen natuurlijk in Iecava) – en vanaf morgen laten we Bauska weer achter ons. Wat is de tijd snel gegaan en wat is er veel gebeurd.
De afgelopen week ben ik vooral veel thuis geweest en zijn we druk bezig geweest met alles afronden, uitzoeken en inpakken. Ook was er een afscheidsfeestje in het BJC en hebben we nog een traditioneel Lets dagje op het platteland gehad, inclusief sauna. Dat was erg leuk.
Inmiddels zit onze laatste werkdag erop, zijn we bezig met de laatste dingen in te pakken en zijn we (bijna) klaar voor vertrek. Voor zover dat kan, natuurlijk. Stiekem moeten we eigenlijk nog best veel doen. Maar nu eerst nog even snel een blogje eruit gooien, voordat ik Bauska verlaat. 😉
[361] Trešdiena 25. janvāris // Woensdag 25 januari
Vandaag heb ik lang uitgeslapen en ben ik lekker thuisgebleven, want Madara zou ’s middags niet in het BJC zijn. Helaas was ze er toch wel en bestookte ze ons alweer met smsjes, telefoontjes en waarom-zijn-jullie-er-nietjes. Het antwoord was simpel: waarom wel? Tja, dat wist Madara ook niet. Thuis heb ik m’n administratie gedaan, een poster gemaakt en kregen we Juris op bezoek.
[362] Ceturtdiena 26. janvāris // Donderdag 26 januari
We hadden vandaag onze allerlaatste Letse les, waarin we al onze ervaringen van dit jaar hebben besproken. En nee, we spreken nog steeds geen Lets. Ik begrijp bijna alles en ik ken de meeste woorden, maar ik kan geen fatsoenlijke zin maken. Helaas. Na de les hebben Renaud en ik voor de laatste keer onze administratie gedaan, heb ik nog twee laatste posters gemaakt, en zijn we naar huis gegaan om te bakken. We hebben de hele avond in de keuken doorgebracht en wat Nederlandse en Franse baksels bereid. Ook kwam Juris weer langs. Geen idee wat hij steeds komt doen (hij gaat ons vast missen), maar het is altijd gezellig.
[363] Piektdiena 27. janvāris // Vrijdag 27 januari
We sloten onze laatste volle werkweek af met een afscheidsfeestje in het BJC, waarvoor al het personeel en alle jongeren en kinderen waren uitgenodigd. Er was een geweldige opkomst van maar liefst vijf mensen: Madara, Benita, twee studenten van Renaud, en een journalist. Wauw. We werden geïnterviewd en er werden een paar slechte foto’s gemaakt, terwijl Benita “haar geweldige vrijwilligers” bedankte voor dit fantastische jaar en ons een tas en een kaars cadeau gaf. Natuurlijk konden wij niet achterblijven en werden we gedwongen om een kaart voor Benita te schrijven, haar een roos en chocola te geven, en wat aardige woorden te zeggen. Kots. Gelukkig verstaat ze geen Engels, want we kregen weinig positiefs onze strot uit.
Gelukkig moesten Benita en de journalist snel weer weg en konden we ons feestje voortzetten met de leukere mensen. Later kwamen er nog een paar jongeren en werd het nog best gezellig. Iedereen was erg lief en ze hadden schattige, zelfgemaakte cadeautjes mee. Sommige Bauska-bewoners ga ik toch wel missen.
[364] Sestdiena 28. janvāris // Zaterdag 28 januari
Voor ons laatste weekend in Bauska waren Renaud en ik uitgenodigd op het landgoed van Daira (de kooklerares), om ons jaar echt Lets af te sluiten. Daira haalde ons op en nam ons mee naar haar huis, wat op een enorm stuk land staat. We ontmoetten haar man Arnolds en hun zoons en we kregen een rondleiding. Volgens mij hoeft deze familie hun landgoed nooit te verlaten, want ze hebben werkelijk alles. Enorme velden met gewassen, grote schuren waarin ze van alles zelf maken, talloze tractoren en machines, een zwembad, een sauna, gastenverblijven… Alles. Ze hebben zelfs een eigen bos geplant – hoe cool is dat?
We kregen een lekkere Letse maaltijd en Daira en Arnolds vertelden ons alles over Letse tradities en gebruiken. Blijkbaar is Daira een beroemdheid in Letland en komen er jaarlijks duizenden toeristen naar haar landgoed om daar over landbouw te leren, kruiden en specerijen te kopen en om gebruik te maken van de sauna. Ook wij konden natuurlijk niet achterblijven, en gehuld in een handdoek en saunahoed ging ik met Renaud de sauna in. Het was niet verkeerd en we hebben elkaar een beetje met takken geslagen, want dat hoort blijkbaar zo. Daarna heb ik lekker buiten in de tobbe gezeten en bier gedronken, totdat ik weer op een menselijke temperatuur was. Arnolds bracht ons weer naar huis en gaf ons nog een tourtje door Bauska. Echt, die man weet alles over alles; we hebben nog een hoop geleerd in ons laatste weekend. Wat een relaxte afsluiting van een jaartje Letland. 
[365] Svētdiena 29. janvāris // Zondag 29 januari
Vandaag was een dag van wasjes draaien, dingen regelen voor de komende weken en spullen uitzoeken. We hadden nog hartstikke veel eten, keukenspullen en van alles en nog wat waar we vanaf moesten en we probeerden alles wanhopig weg te geven – en dat ging moeilijker dan gedacht. Letten zijn echt te bescheiden. ’s Avonds kwamen Andris en Juris op bezoek, om afscheid van ons te nemen. Het was erg gezellig en ik ga mijn beste Letse vrienden zeker missen. Gelukkig lukte het om Andris en Juris nog wat spullen aan te smeren en gingen ze met gevulde tassen weer naar huis. We komen er wel.
[366] Pirmdiena 30. janvāris // Maandag 30 januari
De tijd gaat snel en ik ben vandaag maar eens begonnen met het inpakken van mijn koffer. Daarna ben ik naar het BJC gegaan om daar mijn papieren uit te zoeken en de studio op te ruimen. Want al heb ik dit jaar bijzonder weinig gedaan, ik heb toch een hoop troep verzameld. Toen ik op de site van Bauskas Dzīve keek, zag ik dat het interview van afgelopen vrijdag online stond. De journalist had zijn werk weer uitmuntend uitgevoerd en had een prachtig verhaal over mij en Renaud geschreven. Een quote uit het hoogstandje: “Stephanie’s grootste verwondering in Letland was het inmaken van komkommers. Ze wist niet dat komkommers op het land groeien en dat je ze mee naar huis kan nemen, kan wassen en dan kan opeten.” Ik weet niet of ik moet lachen of huilen.
’s Avonds kwam Andris nog een laatste keer langs, om ons eten op te eten en om ons wat souvenirs van Bauska te brengen. En blijkbaar ook voor een laatste sneeuwballengevecht, dus m’n hele kamer (en koffer) lag vol met sneeuw. Zo neem ik straks toch nog een beetje Letland mee naar Nederland.
[367] Otrdiena 31. janvāris // Dinsdag 31 januari
Ik was de halve nacht bezig geweest met inpakken, maar ik ben vandaag vroeg opgestaan om weer vrolijk verder te gaan. Vandaag zouden er wat mensen langskomen om spullen op te halen, dus we hebben alles ingepakt en klaargezet. De hele inboedel is inmiddels wel zo’n beetje verdeeld. Eigenlijk moesten we vandaag ook al uit ons appartement, maar we mochten nog een nachtje langer blijven, omdat Renaud morgen naar Frankrijk vliegt. Dat ik nog twee weken langer blijf vonden ze iets te veel, dus ik ga vanaf morgen een beetje rondzwerven.
We zijn voor de laatste keer naar het BJC gegaan, om nog wat dingen te regelen en om gedag te zeggen. We speelden een laatste potje Novuss met Adolfs, luisterden naar Benita’s emotionele speech (ze heeft zelfs gehuild) en zagen Madara vertrekken, zonder een woord te zeggen. Toen zijn we zelf ook maar naar huis gegaan en hebben we onderweg de krant gekocht, waar ons artikel in staat. Ik heb dus nog een mooie laatste souvenir. Daarna ben ik met Renaud uit eten geweest bij de Taverna, want we hadden onze pannen al weggegeven. Nu zijn we weer thuis, hebben we net bezoek van Solvita gehad en zijn we de laatste spullen aan het inpakken. Ik haalde net m’n wereldkaart van de muur en trok alle verf mee, dus die heb ik maar weer teruggehangen.
Tijd om verder te gaan met inpakken (en om Renaud te helpen, want ik hoor een hoop Franse scheldwoorden). De laatste loodjes…
Tot ziens, Bauska. En tot snel, Den Helder! xx
Jeetje Steef, wat zal ik deze momenten gaan missen ? verheugde me iedere x weer enorm op je blog en genoot er met volle teugen van ? ook deze x weer. Wat een leuke blog en vooral jou in de ? leuk joh en wat een gastvrije mensen ? kunnen we nog wel wat van leren ?hahaha Nou ja zoals ik lees hebben jullie de boel redelijk afgesloten, veel afscheid genomen ? soms gelukkig en vaker jammer. Jullie zullen ook zeker gemist worden. Dat worden vast nog vaak bezoekjes over en weer ? succes nog ff met de dingen die je de komende weken gaat ondernemen en tot snel! Dikke kus van mam XXX ????????????????????